سربازان و اسلحه ها

تعداد بازدید ها: 1159

I. طبق برخی از اسناد ، در ویتنام ، سونگ هوآ مای [سنگ هوآ مای(مسابقه بازی) نامی محبوب برای اسلحه ها بود سونگ Dieu Thuong [súng điểu thương(مشک) کمتر متداول بود و از قرن شانزدهم تا نوزدهم مورد استفاده قرار می گرفت. سلسله های فئودالی (لو ، مک ، Trinh ، نگوین [لی ، مک ، Trịnh ، نگوین]) کامیون های کاملاً مجهز برای ارتش. سوابق تاریخی و ادبی نبردها در آن زمان را اینگونه توصیف می کردند: "گلوله های پرواز به عنوان ستاره های در حال سقوط" آهنگ های عامیانه همچنین تصویر سربازان را به عنوان افراد عاشقانه ثبت می کرد:

کمربند زرد در اطراف کمر
با پوشیدن کلاه های مشخص ، تفنگ بر روی شانه حمل می شد
یک مسابقه بازی در یک دست
دست دیگر نیزه را در دست داشت و به دستور نارنگی به قایق رفت
صدای درام مداوم پنج ضرب و شتم شنیده می شد
اشک در چشمان هنگام ورود به قایق.

[Ngang lưng thìt thắt đai vàng
độu đội nón dấu vai mang súng dài
M tayt tay thì cắp hỏa mai
Một tay cắp giáo quan sai xuống thuyền.
Thùng thùng trống đánh ngũ liên.
Bước chân xuống thuyền nước mắt như mưa]

طرح توپچی ها در زیر در سال 1908 - 1909 در سال طراحی شده است هانوی [هان نای] به ما کمک می کند تا تصویر سربازان را در آن زمان ، قبل از تصویر ، تصور کنیم نگوین [نگوین] سلسله.

    در مورد مشکلی که در بالا ذکر شد ، در اینجا اسنادی برای کمک به درک آنها وجود دارد:

* * * *

II. مشک آخرین نوع آرکبوس در نیروهای نظامی ویتنام در دوره سلسله ها است مک ، ترینین ، نگوین [مک ، Trịnh ، Nguyễn(از قرن 17th) ترکیب مشکات از حرکات مرغهای پرنده با تکه های سنگ چخماق تقلید کرد. روش عمل به شرح زیر است: "ماشه را بکشید; ماشه بر روی قطعه فولادی برای جرقه زدن لمس می کند"، به معنی:" چکش را به عقب بکشید. قلاب را درون مفصل بگذارید تا آن را نگه دارید. وقتی ماشه را می کشیم ، چکش حرکت می کند و قطعه سنگ چخماق را که باعث تقویت باروت می شود لمس می کند. "

    مطابق با جان پینکسترون¹، خداوند نگوین [نگوین] ارتش خود را به این نوع مجهز کرد سونگ Dieu Thuong [súng điểu thương(مشکین) ، همچنین به عنوان شناخته شده است سونگ هوآ مای [سنگ هوآ مای(مسابقات کبریت).

    یک سند دیگر نشان داد که در سلسله چینگ (چین) ، یک نوع کابل بزرگ وجود داشت که به دو نفر نیاز داشت تا آنها را اداره کنند: یکی اسلحه را روی شانه قرار داده و دیگری به عنوان نقطه تحمل.

    In ویتنام [ویتنام] ، این نوع اسلحه در حال حاضر در موزه ها نمایش داده می شود. همانطور که گزارش شد ، تي پسر [توي سان] نیروها تکنیک های فوق را از آنها دریافت کردند دنگ ترونگ [آنگ ترونگ(ویتنام جنوبی در قرن 17-18) و در بسیاری از انواع دیگر بهبود یافته است. نیروهای نظامی به واسطه تمرین روزمره خود در میادین ، ​​که شبیه یک بازی است ، از این اسلحه مهارت کافی استفاده کردند. با این حال ، در دنگ نگائی [ngàng Ngoài(ویتنام شمالی در قرن 17-18) ، این روش برای دویست سال نیز برای نبردهای قدرت استفاده می شد. درست مثل آب و آتش ، پروردگارا ترینه [ترانه] نامیده شد توي وونگ [Thuỷ Vương(ارباب آب) به دلیل نیروهای دریایی قدرتمند او ، خداوند نگوین [نگوین] نامیده شد هوا وونگ [هوو وونگ(پروردگار آتش) به دلیل نیروهایش مجهز به سلاح های قدرت شلیک قوی بود. علاوه بر این ، پروردگار نگوین [نگوین] سلاح های دیگری نیز در ارتش متداول بود مانند هوآ طولانی [هو بلند(اژدها آتش), هوآ هو [هو هو(ببر آتش) و اسلحه هایی با قطعات مانند بمب های ساده عمل می کنند.

    در ابتدا مشک (چنگال) اهل اروپا بود ، سپس در آمریکا و آسیا معرفی شد. تي پسر [توي سان] ارتش به دلیل مشكلات بهبود یافته خود كه از نظر عمليات فني برتر بودند ، ارتشي قدرتمند محسوب مي شد (فقط در چهار حرکت مورد نیاز) در حالی که نیروهای انگلیس و اروپا به بیست جنبش نیاز داشتند. بخصوص ، اسلحه های چینگ (شکل) به آرامی اما با دود زیاد آتش گرفت. امپراتور کوانگ ترونگ [کوانگ ترونگ] از این اسلحه در نبردها استفاده کرد بنابراین لباس وی به دلیل دود سیاه شد.

* * *

    طنابها یا تکه های سنگ چخماق برای کبریت های مسابقه استفاده می شدند. بعداً ، اسلحه های کبریت با اسلحه های پیشرفته تر جایگزین شدند و در آن زمان از منفجرها و کارتریجهای مشابه اسلحه های اروپایی استفاده شد. با این حال ، در طول مین مانگ's [مین مونگ] سلطنت کرد ، قفل های کبریت با اسلحه جایگزین شدند (به دلیل کاهش نیروهای نظامی) اما با تعداد کمتری نسبت به قرن قبل ، ده نفر یک اسلحه را در دست داشتند.

* * * *

    طبق مقررات موجود در نگوین [نگوین] سلسله ، سربازان به دو دسته تقسیم می شدند: سربازان مبارز و سربازان دفاع. سربازان دفاع از بین انتخاب شدند نغه آن [Nghệ آن] به باین Thuan [بنه تون] ، که در آنجا مستقر شدند رنگ [هوو] در نبرد فرانسه و ویتنام در شمال ، رنگ [هوو] دادگاه 8,000 سرباز را برای دفاع از شمال فرستاد ویتنام [ویتنام] ، تحت اختیار یک نارنگی های عالی رتبه هنرهای رزمی. سربازان رزم در شمال مستقر بودند. پس از آن ، در حین حمایت فرانسه ، این سربازان جایگزین linh kho xanh (کمربندهای کمربند آبی) (شکل) برخی سربازان باقیمانده تحت کنترل والیان استان بودند.

توجه داشته باشید:
جغن پینکرستون - جغرافیای مدرن: شرح امپراتوری ها ، پادشاهی ها ، ایالت ها و مستعمرات با اقیانوس ها ، دریاها و جزایر.
image تصویر ویژه - منبع: faxuca.blogspot.com ، nam64.multiply.com

ادامه:
◊  ادبیات سنتی و هنرهای سنگین ویتنام - قسمت 1
◊  ادبیات سنتی و هنرهای سنگین ویتنام - قسمت 2
◊  ادبیات سنتی و هنرهای سنگین ویتنام - قسمت 3