WRESTLING - نوعی المپیک سنتی ویتنام

تعداد بازدید ها: 987

      به گفته محققان فرهنگی ، دو ادبیات در ویتنام وجود دارند: علمی ادبیات و محبوب ادبیات. از این رو ، دو نوع نیز می تواند وجود داشته باشد مطالعه هنرهای رزمی در ویتنام: مهاجرت تحصیلی هنرهای رزمی در خانواده امپراتوری (بررسی هنرهای رزمی و معاینات هنرهای رزمی) و کشتی سنتی (در فصول تعطیل).

       کشتی سنتی نوعی ورزش و فعالیتهای بدنی و همچنین میراث فرهنگی بشریت است که ویتنام و بسیاری از ملل دیگر از اوایل تاریخ دارند. با استفاده از تفکر انتزاعی و دیالکتیکی می توان گفت: کشتی "ژنوم انسان" را به ارث برده ، و از موجودات ساكن در آنجا به وجود آمده است آب ، روی درختان ، روی صخره هابه موجوداتی که بر روی زمین زندگی می کنند و در جامعه انسانی با سازماندهی پیشرفته اجتماعی قرار دارند. کشتی سنتی of ویتنام همانطور که در بالا گفته شد "ژنوم انسان" را به ارث برده است. راهی برای توسعه سایر فرمهای ورزشهای رزمی و ورزشی بود. ویتنامی کشتی سنتی، به طور معمول بازی های کشتی در روزهای جشنواره کشتی برگزار می شود لیو دو (نام ها) ، در نظر گرفته شده است المپیک ملت ویتنامی، که پیشینی هنرهای رزمی سنتی ویتنامی است.

       هزاران سال مردم در ورزش های رزمی به رقابت پرداختند

       آنها می توانند ده ها هزار سال از کشور خود محافظت کنند.

       در زمان روم باستان ، پهلوانان برای کشتن یکدیگر جنگیدند. این دقیقاً مثل یک بازی هنرهای رزمی بود که لذت اشراف را به ارمغان آورد. این همچنین وسیله ای برای زندگی بود که می توانست طبقه ها را از بردگی به اشرافی بودن تغییر دهد (پس از جمع آوری پول کافی) در مقابل ، کشتی گیران در ویتنام برای روستاها جنگیدند و روحیه رزمی را به وجود آوردند و ابراز صحیح کردند تا به عنوان برندگان اول از آنها ستایش شوند. آنها منتظر می مانند تا روز دشمنان را شکست داده و از کشور محافظت کند.

       استفاده از نیزه های زیر آسمان. مانند رعد و برق صحبت می کند.

       مردان می توانند ببر بگیرند. زنان می توانند تیر معبد را تخریب کنند.

      سرانجام پس از بسیاری از نبردها ، مردم ویتنامی مهاجمین چینی را شکست دادند (دو بار در برابر سربازان تانگ ، سه بار در برابر سربازان نگوین ، یک بار در برابر سربازان مین ، یک بار در برابر سربازان Thanh). کشتی سنتی گسترده بود و محدود به رشته کشتی نبود بلکه در سایر انواع هنرهای رزمی با انواع دیگری از سلاح ها مانند نوازش گربه ها ، صخره ها ، شمشیرها ، میله های بامبو و غیره نیز گسترش یافت.

      فضا برای تمرینات رزمی در حیاط معابد و روستاها محدود نبوده است ، اما در هنگام تقدیر از آیین بودا ، در بتکده های بودایی نیز دیده می شد لی تران دوران.

      بر خلاف گلادیاتورهای رومی که عضلات خود را برای کوبیدن شمشیر و چاقو به مخالفان آموزش می دادند ، مبارزان در ویتنام یک آموزش جامع بدنی داشتند تا در هر موقعیتی هنگام مواجهه با دشمنان پاسخ دهند. یک پیام رسان سلسله نگوین اظهار نظر کرد: "… مردم می توانند با پاهای برهنه خود به همان سرعت وزش باد ، از کوه بالا بروند. آنها از سختی نمی ترسند. مردان تراشیده شده اند آنها می توانند برای چند ساعت شیرجه بزنند ، مانند آب شنا کنند راه رفتن در زمین ، پرواز با هواپیما ، ill. "

      با این حال ، در زمان صلح ، به ویژه یک زمان صلح طولانی مانند در لی تران، هنرهای رزمی یکی از آن دسته از ورزشها شد که نه تنها با استفاده از عضلات (لخت) بلکه انواع مختلف دیگری از قبیل استفاده از سپر ، کمان ، شمشیر ، صیغه ، کشتی ، دن پن و غیره را نیز شامل می شود.

      در دربار امپراتوری لو-نگوین سلسله ها ، ژنرال ها و سربازان برای محافظت از خانواده شاهنشاهی و شکست دشمنان ، هنرهای رزمی را تمرین می کردند. در آن زمان ، جدا از امتحانات برای انتخاب نارنگی ، امتحاناتی نیز برای انتخاب رهبران نظامی وجود داشت (معاینات هنرهای رزمی).

NGUYEN MANH هنگ می کند

(منبع: پیشگامانی که راه هنرهای رزمی سنتی ویتنامی را به جهان باز کرده اند - بخش 3)

ادامه:
◊  WRESTLING - نوعی المپیک سنتی ویتنام - Vi-VersiGoo

بان توو THU
09 / 2019