SOC TRANG - Cochinchina
تعداد بازدید ها: 513
مارسل برنانوز1
I. جغرافیای فیزیکی
این استان بخشی از دشت بیکران است که پایین کوهین-چین را تشکیل می دهد. زمین یکنواخت مسطح است و بالاترین زمین تقریباً 2 متر از سطح دریا است. از طرف دیگر ، حفره های زیادی وجود دارد ، به خصوص در پشت تپه های کنار دریای شرقی و در غرب ، در مرزهای راچگی [Rạch Giá] و کانتو [Cần Thơ] ، جایی که زمین زیر سطح دریا است. در طول فصل باران ، منطقه مرکز سیل می شود. خوشبختانه ، این یکنواختی یکنواخت در اینجا و در آنجا توسط "صفحه های" رنگین شکسته شکل گرفته است که توسط پوشش گیاهی در حال رشد در جیونگ ها ، جزایر شنی تپه های قدیمی که کمی بالاتر از دشت های اطراف آن پوشیده شده است ، پوشیده از درختان بزرگ و بامبو. از این شیرها برای سکونت استفاده می شود. خاک آبرفتی است. در همه جا لایه های آرگیل وجود دارد (خاک رس) مخلوط شده با ماسه و لاغر است که توسط چند سانتی متر خاک پوشانده شده است. در این زمین مسطح یکنواخت ، تختخوابهای آبراهه واقعاً فروپاشی در خاک است که در آن باران باران می بارد و با موج کم جمع می شود. با سرعت زیاد ، آنها سیل ها را پر می کنند و زمین را بدون کمک ساکنان زمین بارور می کنند.
کنسروها
دولت در حال توسعه كانالهایی است كه مناطقی را كه از آن عبور می كنند تخلیه می كند ، و از این طریق مناطق فرو ریخته ، ناسالم ، باتلاقی را به مناطق حاصلخیز و پرجمعیت تبدیل می كند. ثروت استان به دلیل مهم کار خالص کانال ها طی 20 سال گذشته رشد چشمگیری داشته است. از زمان توسعه این شبکه از جاده ها ، میزان ترافیک بسیار زیاد شده است. قایق رانی ها و سمپاها که وسیله اصلی انتقال بومی بودند بیشتر و بیشتر توسط اتومبیل ها جایگزین شده اند. در سال 1920 تعداد 54 دستگاه موتوری در استان وجود داشت ، اکنون 112 دستگاه آن وجود دارد و به طور مداوم به آنها افزوده می شود. علاوه بر این جاده ها ، وسایل ارتباطی از طریق آب بین استان و سایگون [Sài G ]n] و کامبوج. من توصیه می کنم هفته ای بین خدمات راه اندازی "پیام های پیام رسان" وجود داشته باشد سایگون [Sài Gòn] و دای نگای [ãi Ngãi] ، در تماس است mytho [من Tho] ، وینهلونگ [Vĩnh Long] ، سادک [سعكس] ، چادوک [چو سی] ، لانگکسین [طولانی Xuyên] و کانتو [Cần Thơ]. همچنین یک سرویس پرتاب چینی برای مسافران و کالاها از:
- سوترانگ [Sóc Trăng] به راچگی [Rạch Giá]؛
- سوترانگ [Sóc Trăng] به فوم پن [Pnôm Pênh] ، تماس گرفت کانتو [Cần Thơ] و چادوک [چو سی]
دوم جغرافیای اداری
این استان توسط یک سرپرست اداره می شود که کار سیاسی و اداری استان را کنترل می کند و یک معاون مدیر دارد. یک دادگستری ثانویه وجود دارد که به ریاست سه قاضی ، به کمک یک منشی دادگاه ، و دو معاون منشی اداره می شود. پادگان در آنجا است سوترانگ [Sóc Trăng] ، با یک شرکت 1st هنگ تیزکن های ناشناس. یک کنترل کننده گمرک و مالیات غیر مستقیم با دو دستیار کنترل وجود دارد ، همچنین یک بازرس تقطیرها در Baixau وجود دارد. مدرسه (دانشکده آموزش عمومی) در شهرک اصلی توسط یک استاد ، که همچنین نظارت بر سایر مدارس در داخل استان را هدایت می کند. حسابدار مسئول خزانه داری است. این استان به 4 ولسوالی اداری تقسیم می شود که توسط آن اداره می شود فوس [Phủ] یا هوینز [هویان] ، که نمایندگان استاندار استان هستند. 12 کانتون و 80 روستا وجود دارد. در شهر اصلی یک بیمارستان متعلق به خواهران "de la Providence de Portieux" وجود دارد که یارانه آن توسط استان و دو مدرسه (دانشکده های دستورالعمل های عمومی) ، یکی برای پسران ، و دیگری برای دختران ، مدارس ابتدایی در بیشتر روستاها افتتاح شده است. در حال حاضر تمهیدات بهداشتی در کلیه مراکز مهم نصب می شوند. تأمین تجهیزات ، ابزار و وسایل برای آموزش عمومی و کمکهای پزشکی به زودی تکمیل می شود.
جمعیت
جمعیت استان طی 20 سال گذشته به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. این افزایش نه تنها به دلیل زایمان بیش از حد در اثر مرگ و میر بلکه به دلیل مهاجرت بسیار قابل توجه به دلیل توسعه اقتصادی کشور که در پی احداث کانالها وجود دارد. در سال 1894 جمعیت شامل 57.000 آنامیت ، 38.000 کامبوج ، 10.000 چینی ، 60 اروپایی و در مجموع 105.000 نفر جمعیت بود. در حال حاضر وجود دارد: 117.000 آننامیت ، 55.000 کامبوج ، 11.000 چینی ، 2.500 مین هونگ [مین هونگ] و 164 اروپایی ، در مجموع 185.000 نفر جمعیت. اکثریت آنامین ها کشاورز هستند. تعداد زیادی از مالکان بزرگ وجود دارند که دارای مناطق وسیعی از زمین هستند که به کشاورزان می دهند. Chineses ، که بیشتر در آن زندگی می کنند سوترانگ [Sóc Trăng] ، متعدد و غنی هستند. آنها صاحب کارخانه تقطیر ، کارخانه اره و اکثر خانه های تجاری هستند. بسیاری از مزارع برنج خود را دارند.
III. جغرافیای اقتصادی
استان فارس سوترانگ [Săc Trăng] مساحتی بالغ بر 238.000 هکتار دارد و هر قسمت از آن مورد استفاده قرار گرفته و تقریباً به طور کامل تحت کشت برنج است. برداشت این محصول به طور میانگین به 260.000 تن می رسد ، از این میزان 80.000 هکتار برای مصرف محلی و برای کاشت باقی مانده است. این میزان صادر شده 180.000 تن است که یک دهم کل صادرات Cochin- چین است. در این استان حدود دوجین استعمار فرانسوی وجود دارد. من از آن جدا نیستم ، MM Gressier و Labaste از وسعت وسیعی از بیش از 5.000 هکتار بهره برداری می کنند.حدود 12.500 هکتار).
صنعت
دو دستگاه ضدعفونی کننده وجود دارد که با بخار کار می کنند ، یکی از آنها متعلق به M. Gressier است: در مرکز زمین خود واقع شده است که می تواند روزانه 150 تن برنج سفید را کنترل کند.
بان توو THƯ
1 / 2020
توجه داشته باشید:
1: مارسل ژرژ برنانوز (1884-1952) - نقاش ، در والنسین - شمالی ترین منطقه فرانسه متولد شد. خلاصه ای از زندگی و حرفه:
+ 1905-1920: کار در هندوچین و مسئول ماموریت برای فرماندار هندوچینا؛
+ 1910: معلم مدرسه خاور دور فرانسه ؛
+ 1913: تحصیل در هنرهای بومی و انتشار تعدادی مقاله علمی.
+ 1920: او به فرانسه بازگشت و نمایشگاه های هنری را در نانسی (1928) ، پاریس (1929) ترتیب داد - نقاشی منظره در مورد لورن ، پیرنه ، پاریس ، میدی ، ویلفرانش-سور-مر ، سنت تروپز ، یتالیا ، و همچنین برخی سوغاتی ها از خاور دور
+ 1922: انتشار کتابهای مربوط به هنرهای تزئینی در Tonkin ، هندوچین.
+ 1925: یک جایزه بزرگ در نمایشگاه استعمار در مارسی برنده شد و برای ایجاد مجموعه ای از وسایل داخلی با معمار Pavillon de l'Indochine همکاری کرد.
+ 1952: در سن 68 سالگی درگذشت و تعداد زیادی نقاشی و عکس به جا می گذارد.
+ 2017: کارگاه نقاشی وی با موفقیت توسط فرزندانش راه اندازی شد.
مراجع:
◊ کتاب "LA COCHINCHIN”- مارسل برنانوئیز - هونگ دوک [هونگ Đức] ناشران ، هانوی ، 2018.
◊ wikipedia.org
words کلمات ویتنامی ضخیم و فشرده در داخل علامت های نقل قول محصور شده اند - تنظیم شده توسط بان تو پنج
ادامه:
◊ CHOLON - La Cochinchine - قسمت 1
◊ CHOLON - La Cochinchine - قسمت 2
◊ SAIGON - لا Cochinchine
◊ GIA DINH - لا کوچینچین
◊ BIEN HOA - لا کوچینچین
◊ THU DAU MOT - لا کوچینچین
◊ MY THO - لا کوچینچین
◊ تان آن - لا کوچینچین
◊ کوچینچینا